Абу Райҳон Беруний “Қадимги халқлардан қолган ёдгорликлар” китобида йилнинг биринчи ойи деб саналган Фарвардин ойи тўғрисида сўзлаб: “Бу ойнинг биринчи куни Наврўздир, – дейди. – Наврўз йилнинг биринчи куни бўлиб, унинг форсча номи ҳам шу маънони англатаркан.
Эй кўнгул, гар ғайр сўзи заҳри қотилдур, не ғам,
Лабларидин шарбати юҳйил-изоминг борида.
Хива туманининг Саёт қишлоғидаги Бибиҳожар эна қабри ана шундай ёдгорликлардан биридир. Бу жаннатмакон аёл пиру устоз-Шайх Нажмиддин Кубронинг оналари бўлган.
Кеча келгумдур дебон ул сарви гулрў келмади,
Кўзларимға кеча тонг отгунча уйқу келмади.
Лаҳза-лаҳза чиқдиму, чекдим йўлида интизор,
Келди жон оғзимғаю, ул шўхи бадхў келмади.
Падари бузрукворимиз бадиий китоблар ўқишни ниҳоятда севардилар. Шу боис отам укамдан 3 ёш катта бўлишига қарамай кутубхоначини келин қилди. Бизга ҳам бўш қолдик дегунча китоб ўқишни тавсия қиларди отам.
Турк жамиятининг бағрикенглик ва тинчликсевар томонларини энг яхши тасвирлайдиган лойиҳа бўлган Аниткабир қурилиши 1944 йил 9 октябрда бошланган. Отанинг жасади 1953 йил 10 ноябрда Этнография музейидан 4 босқичда қурилиб, 9 йилда битказилган мақбарага келтирилиб, дафн этилган.
Бозор Намозов у кишига қараб: «Бу қиз Шоди Шойимовнинг жияни бўлади, Ойдин опанинг қизи. Бизга тез-тез ёзиб туради. Жуда фаол. Отасиниям яхши танийман, меҳнаткаш одам. Бу шогирдимизнинг ёзганлари марказий газеталарда ҳам чиқиб туради – Инобат Нормуродова. Журналист бўлмоқчи», деди.
Таржима учун таниқли таржимон Иброҳим Ғафуровнинг жасоратига алоҳида тасанно айтиш керак. Чунки «Улисс» ҳар ким ҳам таржима қиладиган ёки таржима қилишга жазм этадиган асар эмас.
Бундай очиқ-ошкора баҳсни биринчи бор кўраётганим учун ўзимча Буш ҳам, Клинтон ҳам мана ҳозир Перонинг таъзирини беришади, пўстагини қоқишади, сен ўзи кимсан, алмойи-алжойи гапларинг билан катта сиёсатда нима қилиб юрибсан?” дейишади, дея тахмин қилдим.