Хоразмшоҳнинг Каспий денгизнинг Обескун оролидаги фожеали ўлимидан сўнг пароканда бўлган мамлакатни душмандан озод қилиш султон - Жалолиддин Мангуберди елкасида қолади.
Қайтишда яна таксида қайтдик.Йўлнинг икки тарафи жунгли чакалакзорлари билан қопланган эди.Ёз ойларида бу ерда ёмғир,селлар ёққанда чакалакзордан кобра илонлар чиқиб одамларни уйига кириб олар экан.Баъзи илонлар канализация орқали ҳаммомга кириб одамларни чақиб ўлдирар экан.
Ўта машҳур инсон ўзини менга шу қадар яқин тутаётганидан жуда қувониб кетган бўлсам-да, бирон-бир ножўя қилиғим билан бирдамас-бирда ғашини келтириб қўйишдан чўчиб, ҳозирда ёлғизқўл кампирникида яшаб, унга дастёрлик қилиб юрибман, қолаверса, шароит шунақанги тинчки, одамнинг ёзган сари ёзгиси келади, дедим.
Москвада чоп этилган ушбу антологияда 94 нафар ўзбек ёзувчиларининг асарлари кирган.Бошқа ижодкорлар қатори менинг ҳам профессор Саодат Комилова таржима қилган ҳикояларим ўрин олган .Китоб "Йил китоби" танловида ғолиб чиқиб Россия президенти Қирғизистонга борганида МДҲ мамлакатлари давлат бошлиқларига бу китобни совға қилган экан.Мен ҳам антологияга ҳикояларим кирганидан хурсандман.
Китобнинг “Кичик ҳикоялар“ бўлимидаги битиклар кундалик тарзида ёзилгандай туюлади.Аслида кичик ҳикояларни ёзиш,унга воқеалик,сюжет,ечимни сиғдириш осон эмас.
Абу Райҳон Беруний “Қадимги халқлардан қолган ёдгорликлар” китобида йилнинг биринчи ойи деб саналган Фарвардин ойи тўғрисида сўзлаб: “Бу ойнинг биринчи куни Наврўздир, – дейди. – Наврўз йилнинг биринчи куни бўлиб, унинг форсча номи ҳам шу маънони англатаркан.
Эй кўнгул, гар ғайр сўзи заҳри қотилдур, не ғам,
Лабларидин шарбати юҳйил-изоминг борида.