
"Мен кимман?.."...шеърлар. Мирзоҳид Ботиров.
146 Marta o'qildiУрилган, қаноти йўқ қуш,
Сўз овлаб кун кўрган, омадсиз овчи.
Худойим чорлаган манзилсиз йўлда,
Жонин орқалаган соқов йўловчи!
Мен кимман?!
Урилган, қаноти йўқ қуш,
Сўз овлаб кун кўрган, омадсиз овчи.
Худойим чорлаган манзилсиз йўлда,
Жонин орқалаган соқов йўловчи!
Мен кимман?!
Мана, бир эркак бошқа бир юртдоши, миллатдоши бўлган эркакнинг, умуман бир инсоннинг номусини ҳимоя қилиши мумкин ва лозимлигини билдинг. Сенинг кўчадаги эркаклик бурчингнинг бири эди бу.
Бир умрга соянг бўлсаму,
Хоки-пойинг остида юрсам.
Қўлларингда танбуринг бўлиб,
Нолалаю-афғон чалиб берсам.
Келма!
Соғинчни ўлдирар сенинг ташрифинг,
Дийдорга тўйишдан қўрқаман, келма.
Келма!
Ҳижроннинг овчиси бўлган висолга
Ўлжасин беришдан қўрқаман, келма.
Келма!
Майли-да, кимгадир
Ёқса,
Ёқмаса,
Уларга қўшилиб
Йиғлашармидик.
Биз бахтли бўламиз
Худо хоҳласа,
Худо хоҳламаса
Учрашармидик…
Ёниб турай, кул бўлмай,
Бандасига қул бўлмай.
Ҳар лаҳзасан, ҳар онсан,
Тангрим, ўзинг султонсан!
Мени ёлғиз қўйма, художон,
Ато айла менга содиқ дўст.
Буқаламун каби турланган
Нокасларнинг йўлларини тўс.